Interview Rob Sakko – bestuurder CNS Ede
Vanuit een ontspannen setting in het kantoor van Rob Sakko vragen wij hoe een gemiddelde werkdag er uit ziet van deze bestuurder. Gewapend met een kop thee vertelt hij enthousiast over de grote afwisseling in werkzaamheden. Zo start hij de ochtend bij voorkeur vanuit zijn ‘cockpit’.
Denk daarbij aan het doornemen van de mail, actiepunten en aantekeningen verwerken en personele en financiële mutaties verwerken. Als een start van de wedstrijd volgen daarna alle afspraken. Soms als sprint en soms als marathon. Wel altijd met een nabespreking aan het einde van de dag om overzicht te houden.
Tot zover een praktische inkijk in een werkdag. Maar nog liever ontdekken wij wie de persoon is achter de bestuurder? Wij graven nog iets dieper. Zijn opa riep al snel dat met de onstuimige en ondernemende jonge Rob de familie nog wat te stellen zou krijgen. Als jongetje op de basisschool herinnert hij zichzelf vooral als een dromer, vol met fantasie. Het sociale aspect van school had dan ook altijd voorrang boven het leren.
Ook in zijn studententijd blijft het sociale aspect een hoofdrol spelen tijdens zijn studie milieukunde. Het bleek niet zijn passie te zijn. Met een overstap naar de PABO viel uiteindelijk alles op zijn plek. Hier kon hij zijn energie kwijt en zijn fantasie gebruiken. Tijdens zijn stages in het onderwijs wist hij het zeker, dit is wat ik wil.
Na jaren met veel plezier werken in het onderwijs kwam toch die bekende rusteloosheid en het ondernemende gevoel naar boven. Met de ervaring van vroegere vakanties was er een aantrekkingskracht naar de bergen, het actieve buitenleven en één zijn met de natuur. Het bleek die mix van ingrediënten te zijn die ervoor zorgde dat er een rigoureuze stap volgde: Rob emigreerde naar Zwitserland. Vanuit een eigen hotel een onderneming starten in gastronomie en dienstverlening. Al snel werd dat uitgebreid met klim- en wandelexcursies in de bergen en skilessen in de winter. Het was letterlijk en figuurlijk grenzen verleggen en nieuwe paden bewandelen. Als een groot avontuur.
Toch bleek het niet het einde te zijn van zijn eerste liefde voor het onderwijs. Met het gemis van het werken in en met een team en het verantwoordelijkheidsgevoel om kinderen een stevige basis te bieden voor de toekomst kon een vervolgstap niet uitblijven. Zo werd Rob directeur-bestuurder van een internationale school in Zürich. Dit alles gaf hem een rugzak vol herinneringen en ervaring als bagage voor de terugreis naar het vertrouwde Nederland.
“Het voelde bij CNS Ede als thuiskomen.”
Als bestuurder van een onderwijsorganisatie in de regio Dronten kwam dezelfde positie vrij bij CNS Ede. Dichtbij zijn eigen roots. Tijdens een warm gesprek met de nu oud-bestuurder van de stichting werden verhalen gedeeld. Rob was hierdoor gelijk gegrepen. Een organisatie die continue in beweging is, waar geen dag hetzelfde is en een hecht team zich hard inzet voor de leerling. Het bleek een match. Zoals hij zelf omschrijft: “Het voelde bij CNS Ede als thuiskomen.”
Tijdens het terugblikken naar zijn beginperiode in Veenendaal vragen wij hem wie zijn voorbeeld is geweest, zijn held in het onderwijs. Het antwoord laat niet op zich wachten en zonder aarzeling volgt de naam van zijn voormalige meester op de basisschool en later zijn werkgever, Bert van Leeuwen. Met veel respect voor de persoon heeft Rob ervaren wat voor een verschil Bert kon maken voor de klas, maar ook als leidinggevende. Open en toegankelijk. Hij beschouwde hem dan ook als zijn mentor. Ze hebben dan ook altijd contact gehouden.
Wat maakt Rob zowel als persoon en als werkgever gelukkig? Het antwoord blijkt verraderlijk eenvoudig, maar niet minder verrassend: Een glimlach! Hij omschrijft zichzelf als een mensenmens en ervaart blijdschap uit de positiviteit van anderen. Als iemand geen financiële zorgen heeft, in goede gezondheid verkeert met lieve vrienden en familie om je heen, is dat hetgeen wat je echt geluk kan geven.